Niet elke dag is een feestje

Dit was mij het dagje wel vanochtend begon alles rustig, Papa en Mama kwamen en vroegen zoals elke ochtend hoe is het gegaan vannacht? En natuurlijk had ik mij weer voorbeeldig gedragen zoals elke nacht. Toen gingen Papa en Mama even een broodje eten en daarna kwamen ze terug toen werd het ook meteen een beetje drukjes op de afdeling. Ik kreeg een andere zuster omdat mijn zuster een ander kindje uit een ander ziekenhuis moest ophalen. Daarna kwam de dokter langs om aan Papa en Mama te vertellen dat ik moest verhuizen omdat er plek gemaakt moest worden op de afdeling. Papa en Mama vonden dit niet zo leuk maar begrepen het wel. Kijk hoe veel kastjes en snoertjes om mij heen voor mijn reis door het ziekenhuis ik moet dit niet te vaak doen anders word Papa echt jaloers op mij.

Ik mocht weer terug naar de neonatologie de afdeling waar er een week geleden geen plekje voor mij was. Helaas moet ik mijn kamer nu delen met 7 andere baby’s dit vind ik heel erg wennen en Papa en Mama ook. Vanavond vond ik het niet zo leuk meer en werd ik heel erg onrustig en begon mijn hartje erg hard te kloppen. De dokters en Papa en Mama zijn de hele avond druk met mij geweest de Super dokter is nog even bij mij wezen kijken. En ik mocht zelfs op de ouderwetse zwart wit foto dat was wel een beetje gek iedereen moest zware schorten aan. En Papa en Mama moesten zelf even weg die mochten niet bij mij op de foto. De dokter vond de foto heel erg mooi, alles zag er top uit. Daarna kreeg ik heel veel plakkers op mijn borst hier gingen ze mijn hartje mee meten. De cardioloog vond deze meeting gelukkig er ook goed uitzien.

Nu denken de dokters dat ik misschien een infectie heb daarom hebben ze mijn bloed en mijn plas naar de knappen knoppen van het lab gebracht. Nu duurt het alleen een paar dagen voor dat er een uitslag is, werken ze daar nou niet zo snel of kan het niet sneller? Gelukkig krijg ik nu wel meteen antibiotica zodat als ik toch ziek ben ik alvast beter word gemaakt.

Papa en Mama gingen pas na 12 uur weg en gelukkig was ik toen alweer wat rustiger. De zusters hebben belooft dat zij Papa en Mama bellen als ik mij niet zo lekker voel. Papa en Mama en ik gaan nu lekker slapen en morgen ga ik gewoon weer mijn best doen om groot en sterk te worden.